Przydomek “Sunshine State” (z ang.: słoneczny stan) doskonale opisuje ten południowy stan. Aktualnie trwa tam pora sucha, średnie dzienne temperatury oscylują około 26°C, a dzień jest dłuższy od warszawskiego o jakieś półtorej godziny.

Ze wspaniałej pogody skorzystali goście i wystawcy jednych z największych targów luksusowych jachtów — Miami Yacht Show. Tegoroczna edycja miała miejsce w dniach 14-18 lutego. W czasie jej trwania zaprezentowane zostały jedne z najbardziej wyjątkowych i luksusowych jachtów, jakie aktualnie istnieją, a których design zapiera dech w piersiach.

Partnerem i oficjalnym chronometrażystą została marka Ulysse Nardin. Założona w 1846 roku firma ma swój “port macierzysty” w Le Locle, czyli daleko od morza, jednak jest związana z nawigacją morską niemal od początku swojego istnienia.

Dziś bardziej kojarzy się z luksusowymi zegarkami pełnymi innowacji, a czasem prowokującymi lub nawet skandalizującymi. Nic dziwnego, że osoby sterujące przedsiębiorstwem zadbały o strategiczne partnerstwo z dwiema olbrzymimi wystawami luksusowych łodzi — w Monaco i Miami.

Najnowszy Marine Mega Yacht, to kolejny po Marine Grand Deck, zegarek dedykowany armatorom. Wspomniany Grand Deck poświęcono żaglowcom. Jego wskazówką godzinową jest bom (poziomy, ruchomy element ożaglowania, połączony z masztem) poruszający się nad skalą godzinową od lewej do prawej strony. Jego ruchem sterują cienkie stalowe żyłki. Z kolei Mega Yacht skupia się na superluksusowych i bajecznie drogich, budowanych współcześnie jednostkach.

Jak wszystkie zegarki linii Marine, także i ten zawiera wiele elementów ponad stuletniego kodu projektowania i produkcji chronometrów morskich Ulysse Nardin. Obecna jest żłobkowana luneta wokół płaskiego szkła i sekundnik tuż ponad miejscem, gdzie znajduje się godzina szósta. Także wskazówki godzinowa i minutowa przypominają te z historycznych zegarów. Producent zdecydował się umieścić na tarczy wskazanie rezerwy naciągu, chociaż w innym niż zazwyczaj miejscu.

Łatwo dostrzec elementy ze współczesnych, naręcznych zegarków. Charakterystyczne “pełne” uszy koperty, pokryta gumą koronka i duża średnica koperty. Platynowy korpus ma 44 milimetry średnicy. Obudowa jest wodoszczelna do 50 metrów. Na nadgarstku trzyma się dzięki paskowi ze skóry aligatora, wykończonej na niebiesko.

Tym, co wyróżnia najnowsze dzieło z warsztatu Elitarnego Zegarmistrzostwa, mieszczącego się w historycznej siedzibie marki, jest kaliber 631. Do jego konstrukcji potrzeba aż 504 elementów. Imponująca jest też średnica mechanizmu, która liczy 37 milimetrów. To wartość, której bliżej do mechanizmów zegarków kieszonkowych. Wewnątrz osadzono 53 kamienie łożyskujące. Konstrukcja pracuje z częstotliwością 21 600 vph.

Energię do pracy dostarcza się przez ręczne nakręcanie. W pełni naciągnięta sprężyna w bębnie zapewnia 80 godzin pracy wszystkich komplikacji przygotowanych przez inżynierów. Jak przystało na wyrób tej klasy, wyposażenie dodatkowe jest bardzo bogate.

Poza wskazaniem godzin, minut i sekund, prezentowane są trójwymiarowe fazy księżyca, rezerwa naciągu, informacje dotyczące pływów i aktualnie wybrana funkcja koronki. Dla poprawy dokładności, wychwyt zamknięto w obiegowym module. Dokładność jest kluczowa na morzu, bo przy nawigowaniu błąd rzędu jednej sekundy może skutkować kilkuset metrowym zboczeniem z kursu.

Tarcza przedstawia dziób luksusowego liniowca, pokonującego ocean niebieskiej emalii Grand Feu. Jego ruch tworzy pianę ukształtowaną z białego złota (z którego wykonano emaliowaną powierzchnię). Jednak to nie koniec atrakcji.

W miejscu godziny 12 znalazł się kołowrót, będący wierną miniaturą takiego, jaki zobaczyć można na prawdziwych okrętach. Jego funkcją jest wciąganie i opuszczanie kotwicy umieszczonej po prawej stronie tarczy. To za jej pomocą prezentowany jest zapas energii do pracy.

Gdy mechanizm jest nakręcany, kotwica unosi się, a wraz z rozprężeniem sprężyny w bębnie opada. Gdy werk zatrzymuje się, zatrzymuje się też jacht z tarczy. Warto przyjrzeć się temu elementowi — kotwica ma fason tej, jaka w przeszłości była logiem marki.

U dołu tarczy znalazło się otwarcie odsłaniające latający tourbillon o klatce ozdobionej kształtem śruby okrętowej. Klatka pracuje z prędkością sześćdziesięciu obrotów na godzinę czyli mamy do czynienia z tourbillonem minutowym.

Po lewej stronie tarczy znalazły się trzy wskazania. Najbardziej rzuca się w oczy trójwymiarowy model ziemskiego satelity o wiernie odwzorowanej powierzchni. Jedna jego połowa jest jasna, druga znacznie ciemniejsza. Księżyc obraca się, prezentując swój aktualny wiek.

Pod księżycem znalazł się wskaźnik pływów syzygijnych i kwadraturowych. Ma on postać krążka, na którego krawędzi wygrawerowano angielskie nazwy - “spring tide” i “neap tide”. Ten pierwszy oznacza pływ syzygijny, czyli maksymalny, występujący, gdy słońce, ziemia i księżyc znajdują się w jednej linii — podczas pełni i nowiu.

Jeśli słońce, ziemia i księżyc tworzą ze sobą kąt prosty, wtedy mówimy o pływie kwadraturowym. W ciągu miesiąca synodycznego oba rodzaje pływów występują po dwa razy. Ostatnie wskazanie na tarczy pozwala odczytać wysokość pływów w czasie rzeczywistym i z uwzględnieniem wybranego miejsca.

Co ciekawe wszystkie funkcje regulowane są za pomocą koronki. Ma ona cztery pozycje. W pozycji 0 jest wkręcona, w pierwszej można nią nakręcić mechanizm, w drugiej reguluje się wskazania pływów (zgodnie z ruchem wskazówek zegara) i faz księżyca (przeciwnie do ruchu wskazówek zegara). Trzecia, najdalsza od koperty pozycja pozwala regulować wskazania czasu.

Na prawym boku, około godziny 4:30 znalazło się okienko ze wskaźnikiem wybranej funkcji. Dzięki niemu łatwiej “połapać się” w sposobie regulacji wszystkich funkcji kalibru. Zaglądając na spodnią stronę koperty, zobaczyć można mechanizm, którego mosty i widoczne elementy mają przypominać nowocześnie zorganizowaną maszynownię.

Dzieło “szkutników” z Le Locle na pewno sprawi, że trzydziestu przyszłych właścicieli zaniemówi w chwili, gdy odbiorą Marine Mega Yacht. Ja zaniemówiłem, trzymając w rękach model Grand Deck. Zrobił on na mnie olbrzymie wrażenie — ciekawe detale, kunszt widoczny w sposobie wykonania oraz doskonała precyzja działania — głęboko zapadły mi w pamięć.

Każdy, nawet najdelikatniejszy, ruch koronki natychmiast porusza bomem, który po przekroczeniu ostatniej minuty wraca na początek skali płynnym ruchem. Jestem przekonany, że identyczne doświadczenie zapewni najnowszy okręt flagowy.

Cena "cacka" o platynowym kadłubie to 310 000 dolarów amerykańskich. Po dodaniu podatków i ceł będzie to ponad 1 400 000 polskich złotych. To nadal ułamek ceny kilkudziesięciometrowej jednostki budowanej zgodnie z życzeniami właściciela.

Być może księgowi będą lekko zdziwieni, gdy zobaczą rachunek za “dodatkowe instrumenty nawigacyjne”, bo armator potrafi doskonale wyznaczać kurs w biznesie, jeśli ma możliwość opłacenia takich “zabawek”.